پراکسی سرور چیست و چگونه کار می کند

Prtoxy Server چیست؟

سرور پروکسی، به عنوان یک دروازه ای بین شما و دنیای اینترنت می باشد. این سرور، به عنوان یک سرور واسطه، کاربران را از وبسایت هایی که در حال مرور آن ها هستند، جدا می کند. Proxy Server ها سطوح مختلفی از عملکرد، امنیت و حریم خصوصی را بسته به نوع مصرف، نیاز و یا خط مشی های سازمان ارائه می دهند.

اگر از proxy server استفاده می کنید، ترافیک اینترنت از طریق آن (سرور پروکسی) در مسیر خود به طرف آدرس درخواستی شما، جریان می یابد. سپس درخواست از طریق همان سرور پراکسی بر می گردد (در مورد این قانون، استثناهایی وجود دارد)، سپس سرور پراکسی، داده های دریافت شده از وبسایت ها را برای شما، ارسال می کند.

سوالی که اینجا مطرح می شود، این است که اگر تمام کارهایی که سرور پروکسی انجام می دهد این است، چرا باید به خودمان زحمت اضافه بدهیم؟ چرا نباید به صورت مستقیم از وبسایت ها استفاده کنیم؟

Proxy Serverهای جدید، کارهای بیشتری را انجام می دهند و فقط کارشان ارسال درخواست های وب نیست. این پروکسی سرورها به عنوان فایروال و فیلتر وب عمل می کنند، shared network connections را فراهم می کنند و همچنین جهت سرعت بخشیدن به درخواست های رایج، داده ها را کش (cache) می کند. یک پروکسی سرور خوب، کاربران را از آسیب هایی که در اینترنت وجود دارد، محافظت می کند. در ضمن proxy server ها، حریم خصوصی را در سطح بسیار بالایی فراهم می کند.

 

جهت مطالعه کامل مقاله در خصوص دلیل استفاده از پراکسی سرور اینجا را کلیک کنید.

 

Proxy Server چگونه کار می کند؟

هر رایانه ای که به اینترنت متصل است، دارای یک آدرس آی پی منحصر به فرد می باشد. این آدرس آی پی دقیقا مانند آدرس پستی می باشد که فقط مامور پست است که می داند چطور نامه را به آدرس پستی شما تحویل دهد. در حقیقت، فقط اینترنت است با استفاده از IP Address می داند کدام داده ها را به کدام کامپیوتر ارسال کند.

یک Proxy Server در واقع، رایانه ای متصل به اینترنت است که آدرس آی پی مخصوص به خودش را دارد و کامپیوتر شما از آن اطلاع دارد. زمانی که شما یک درخواست برای وب ارسال می کنید، این درخواست، ابتدا به سرور پروکسی می رود. سپس سرور پروکسی درخواست شما را از طریق وب انجام می دهد، پاسخ را از سرور وب جمع آوری می کند و داده های وب پیج را برای شما ارسال می کند و شما می توانید آن پیج را در برازر خود ببینید.

زمانی که یک سرور پروکسی، وب درخواستی را برای شما ارسال می کند، می تواند تغییراتی را در داده های ارسال شده ایجاد کند، با این وجود، هنوز هم اطلاعاتی که انتظارش را دارید را دریافت می کنید. یک proxy server می تواند آدرس آی پی شما را تغییر دهد، بنابراین سرور وب نمی داند که شما دقیقا در کجای دنیا قرار دارید. همچنین می تواند داده های شما را رمزگذاری کند، بنابراین، اطلاعات شما در فرایند ارسال، قابل خواندن نمی باشند. و در آخر، یک پروکسی سرور می تواند دسترسی به برخی صفحات پیج را بر اساس IP address مسدود کند.

DNS چیست

DNS چیست و چگونه کار می کند؟

DNS یا Domain Name System به عنوان دفترچه تلفن اینترنت به شمار می رود. از طریق نام دامنه، مانند setakit.com یا fortisupport.ir می توان به اطلاعات به صورت آنلاین دسترسی داشت. مرورگرهای وب از طریق آدرس آی پی با یکدیگر در تعامل هستند. در حقیقت DNS، نام دامنه را به آدرس آی پی تغییر می دهد تا مرورگرها بتوانند منابع اینترنت را load کنند.

هر دیوایسی که به اینترنت متصل می شود، دارای یک IP Address اختصاصی می باشد به طوری که دیوایس های دیگر بتوانند آن را شناسایی کنند. DNS، نیاز انسان برای به خاطر سپردن آدرس آی پی هایی نظیر ۱۹۲٫۱۶۸٫۱٫۱ (در IPV4) یا آی پی آدرس های پیچیده تر مانند ۲۴۰۰:cb00:2048:1::c629:d7a2 (در IPV6 ) برطرف می کند.

DNS چگونه کار می کند؟

فرایند DNS Resolution شامل تبدیل نام هاست (مانند www.setakit.com)  به یک آدرس آی پی computer-friendly (مانند ۱۹۲٫۱۶۸٫۱٫۱ ) می باشد. به هر دیوایس متصل به اینترنت، یک آدرس آی پی اختصاص داده می شود و آن آدرس جهت یافت یک دیوایس مناسب ضروری می باشد، دقیقا مانند دانستن نام خیابان جهت یافتن خانه مورد نظر. زمانی که یک کاربر، قصد لود کردن یک صفحه وب را دارد، آدرسی که در قسمت مرورگر تایپ می شود (مانند setakit.com) به یک آدرس machine-friendly  ترجمه می شود تا صفحه وب مورد نظر قابل مشاهده باشد.

برای درک بهتر فرایند DNS resolution، بهتر است به تفاوت های بین اجزا سخت افزار که DNS باید از آن ها عبور کند، پرداخت. عملکردهای DNS همگی “پشت صحنه” اتفاق می افتند و نیازی به تعامل بین کامپیوتر کاربر و درخواست اولیه ندارد.

انواع DNS Server که به لود شدن صفحه وب کمک می کنند:

• DNS recursor: این نوع را می توان به عنوان مسئول کتابخانه در نظر گرفت که از او درخواست می شود کتاب خاصی را در جایی از کتابخانه پیدا کند. DNS recursor، سروری است که جهت دریافت درخواست ها از دیوایس های کاربران، از طزیق برنامه هایی مانند مرورگرهای وب، برنامه ریزی شذه است. به طور معمول، recursor مسئول راضی نگه داشتن کاربران می باشد و این کار را با پاسخ دادن به درخواست های دیگر انجام می دهد.
• Root nameserver: به عنوان اولین قدم در ترجمه نام هاست قابل خواندن توسط انسان به آدرس آی پی می باشد. می توان آن را به عنوان فهرست در کتابخانه در نظر گرفت که به قفسه های مختلف کتاب ها اشاره دارد.
• TLD nameserver: یا Top Level Domain Server را می توان به عنوان یک قفسه خاص از کتاب ها را در کتابخانه در نظر گرفت. این nameserver، شامل مرحله بعدی جستجوی یک آدرس آی پی خاص و قسمت آخر هاست آن می باشد (به عنوان مثال com. که سرور TLD را می توان گفت com است)

• Authoritative nameserver: این nameserver  را می توان به عنوان یک فرهنگ لغت در یک قفسه کتاب در نظر گرفت که یک نام خاص را می تواند به یک تعریف (definition) ترجمه کند. آخرین مرحله جستجو را انجام می دهد. در صورتی که authoritative nameserver به سابقه ی درخواستی دسترسی پیدا کند، آدرس آی پی را برای hostname درخواستی به DNS Recursor (مسئول کتابخانه) که درخواست اولیه را صادر کرده، بر می گرداند.

تفاوت authoritative DNS server و recursive DNS resolver چیست؟

هر دو مفهوم به سرورها یا گروهی از سرورها اشاره دارد که با زیرساخت DNS به صورت یکپارچه در آمده اند، اما هر یک وظیفه ی مخصوص و متفاوتی را دارند و در پروسه عملکرد DNS در جایگاه متفاوتی قرار دارند. اولین تفاوتی که می توان در مورد آن ها گفت این است که recursive resolver در ابتدای فرایند قرار دارد و authoritative nameserver  در انتهای آن.

 

Whatsapp

Raid چیست و چگونه کار می کند

در پاسخ به سوال Raid چیست باید گفت Raid مخفف Redundant Array of Independent/Inexpensive Disks می باشد، یا به عبارتی مجموعه ای از دیسک های مستقل و مجزا است. در ضمن می توان گفت Raid، تکنولوژی است که امکان ذخیره سازی اطلاعات را در بین چندین هارد درایو مختلف فراهم می کند. به عبارت ساده تر، چندین هارد درایو به صورت فیزیکی در کنار هم قرار می گیرند تا داده ها بین آن ها توزیع گردند، البته در نهایت این مجموعه به عنوان یک هارد مستقل و و احد شناسایی خواهد شد. هدف اصلی Raid دستیابی به Data Redundancy [به معنی وجود داده هایی است که علاوه بر داده های واقعی، امکان تصحیح خطاها را در داده های ذخیره شده و یا منتقل شده، فراهم می کند] جهت کاهش آمار از بین رفتن اطلاعات و در بسیاری موارد بهبود عملکرد می باشد. می توان گفت NAS بهترین راه شروع کار با Raid می باشد.

 

جهت مطالعه کامل در خصوص انواع | Raid و مزایا و معایب هر کدام اینجا را کلیک کنید.

 

وجود Raid چه ضرورتی دارد؟

Raid در سال ۱۹۸۸ با هدف مقابله با هزینه های بالای دیسک ایجاد شد. مخترعین آن معتقدند مجموعه ای از دیسک های ارزان قیمت می توانند عملکرد بهتری در مقایسه با یک دیسک گران قیمت تکی داشته باشند. بدون شک یک مشکل بسیار بزرگ زمانی اتفاق می افتاد که هزینه ذخیره سازی یک فایل ۱۰ مگابایتی، بیشتر از ۱۰۰ دلار هزینه در بر داشت. Raid این امکان را فراهم می کند که اطلاعات به طور همزمان، بر روی چندین دیسک ذخیره شوند. اگر چه به عنوان مثال Windows 10 در یک دیسک واحد قرار می گیرد.

Raid Controller چیست؟

Raid Controller همان چیزی است که داده ها را به سمت داخل درایوهای ذخیره سازی و خارج از آن ها هدایت می کند. این کنترلر هم می توان نرم افزار باشد و هم سخت افزار. در موارد پیشین، در صورتی که شما تعدادی درایو در مجموعه ی Raid خود در داخل کامپیوتر خانگی تان تنظیم می کردید، به صورت نرم افزاری انجام می شد و همچنین توسط پردازنده (CPU) هدایت می شد. در مواردی بعدی، توسط یک Network Attached Storage (NAS) enclosure انجام می شود و یک کارت کنترلر اختصاصی، وظیفه هدایت داده ها به سمت مجموعه Raid را بر عهده می گیرد.

تکنولوژی های مختلف ذخیره سازی داده در Raid

• stripping:  داده ها به بلاک های مساوی تقسیم می شوند  و هر یک از این بلاک های در مجموعه Raid به صورت یک به یک قرار می گیرند. این روش ذخیره سازی داده ها بر روی عملکرد، تاثیر مطلوب دارد.
• Mirroring: کپی های یکسان از داده ها بر روی اجزا مختلف Raid به صورت همزمان ذخیره سازی می شوند. این نوع ذخیره سازی بر روی fault tolerance   و عملکرد، تاثیر دارد.
• Parity: مانند روش stripping، دارای بلاک های یکسان است که با استفاده از تکنیک Checksum، داده ها را ذخیره می کند. در این تکنیک، از یک تابع خاص برای محاسبات استفاده می شود که در صورت خرابی یک هارد، بلاک از بین رفته مجددا توسط checksum محاسبه می شود و در واقع ویژگی fault tolerance وارد عمل می شود.

قابل ذکر است علاوه بر سه روش فوق، امکان استفاده ترکیبی از موارد گفته شده نیز بر اساس نیاز وجود دارد.

انواع مختلف Raid:

• RAID 0 شامل striping
• RAID 1 شامل mirroring
• RAID 5 شامل parity با striping
• RAID 6 شامل striping و parity  دوگانه
• RAID 10 ترکیبی از mirroring و striping

 

تفاوت IMAP و POP3

تفاوت IMAP Vs. POP3 چیست؟

قبل از هر گونه توضیحی در مورد تفاوت های IMAP Vs. POP3، ابتدا باید به تفسیر جداگانه هر یک پرداخت. IMAP مخفف Internet Message Access Protocol می باشد و POP مخفف Post Office Protocol. به عبارت دیگر هر دو واژه، مربوط به پروتکل های ایمیل می باشند. آن ها به شما این امکان را می دهند که ایمیل های خود را با استفاده از یک برنامه third party مانند Outlook، Thunderbird، Eudora، GNUMail یا Mac بخوانید.

POP به عنوان پروتکل اصلی می باشد که در سال ۱۹۸۴ به منظور دانلود ایمیل از remote server ایجاد شده است. IMAP در سال ۱۹۸۶ با هدف ایجاد دسترسی به ایمیل های ذخیره شده بر روی remote server طراحی شده است. در اصل، تفاوت اصلی این دو پروتکل این است که POP3، ایمیل ها را از سرور به صورت ذخیره دائمی دانلود می کند، در حالی که IMAP، آن ها را بر روی سرور می گذارد و تنها ایمیل ها را به صورت موقتی کش می کند. به عبارت دیگر، IMAP فرمتی از ذخیره ابری می باشد.

جهت مشاهده فیلم آموزشی این مطلب، اینجا را کلیک کنید.